دو زن در ایران به مرگ با سنگ محکوم شده‌اند. این دو در پی شکایت همسر یکی از آنان به مراجع انتظامی در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۸۵ توسط مأموران کلانتری فردیس کرج در منزلشان دستگیر و در برابر دیدگان فرزند خردسال یکی از این دو مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
جراحات وارده ناشی از این ضرب و شتم به گفته خود متهمین در نهاد مربوطه (سازمان مبارزه با مفاسد اجتماعی) ثبت گردیده است.
در محاکمه توسط دادگاه بدوی جرم متهمین رابطه نامشروع تشخیص داده شده و آنان توسط شعبه ۱۲۸ عمومی فردیس کرج به ۹۹ ضربه شلاق محکوم شده‌اند. بنا به نظر قاضی پرونده حکم در سالن دادسرا و توسط مأموران مرد اجرا شده است.
پس از شش ماه متهمین مجدداً در شعبه ۸۰ دادگاه کیفری استان تهران مستقر در شهرستان کرج محاکمه و در تاریخ ۸۶/۵/۱۵ به سنگسار(اعدام با سنگ) محکوم شده‌اند.
حکم صادره در شعبه ۲۷ دیوان عالی کشور در شهرستان قم تأیید و قطعیت یافته است. هم‌اکنون حکم صادره طبق کلاسه اجرایی ۱۱۵/۸۶ اجرای احکام کیفری دادسرای جنایی ناحیه ۲۷ تهران در شرف اجرا قرار دارد.
موارد زیر در خصوص حکم صادره قابل تأمل است:
۱. دادگاه کیفری استان براساس علم قاضی حکم رجم را صادر نموده و علم حاصله را از یک فیلم سی دی تهیه شده به عنوان مدرک از سوی شاکی احراز و اظهارات بازپرسی و جلسه‌ای را که در وکیل در آن حضور نداشته را نیز منشأ علم خود ذکر نموده است. این علم از طرق متعارف و معمول صادر نشده و خلاف بین شرع است. چون در جرائمی مانند زنای مستلزم به رجم که مستقیماً در دادگاه کیفری استان مورد رسیدگی قرار می‌گیرند، بازپرسی منشأ اثر نیست و در جلسه‌ای که وکیل حضور نداشته دادگاه فاقد رسمیت است.
۲. این دو برای فعل واحد دو مرتبه مورد محاکمه و مجازات قرار گرفته اند و رسیدگی برای فعل واحد در دو مرجع خلاف نص صریح قانون اساسی ایران است.
۳. متهمین فاقد شرایط احصان بوده‌اند. در قانون اساسی ایران زن محصنه، شخصی است که به شوهر خود دسترسی داشته و با وی نزدیکی نماید. در حالی که از این دو خواهر یکی مطلقه بوده و دیگری هم طبق اقرارنامه‌ی محضری همسر دائمی وی (شاکی پرونده) به شماره ۸۱۶۰/۸۶/۱۰/۱۹ بیش لز نه ماه قبل از زمان شکایت با همسرش نزدیکی و زناشویی نداشته است.
۴. اقرار به جرم تحت فشارهای روحی و بعضاً فیزیکی از متهمین اخذ شده و طبق فاقد وجاهت قانونی است.
۵. فارغ از تمامی موارد غیرقانونی فوق مجازات سنگسار، مجازاتی غیرانسانی و مغایر با شأن و حقوق بنیادین بشر است. کمیته دانشجویی گزارشگران حقوق بشر نسبت به اجرای قریب الوقوع این مجازات در مورد این دو زن هشدار داده و تمامی سازمان‌ها و نهادهای حامی حقوق بشر را به واکنش و اقدام فوری و مؤثر در این زمینه فرا می‌خواند.
کمیته دانشجویی گزارشگران حقوق بشر