چند گزارش ارسالی برای نشريه دانشجويی بذر

 

1 – گزارشی از مراسم سخنرانی محمد خاتمی در دانشگاه تهران

در سال جاری شاهد دو اقدام مهم از سوی جمهوری اسلامی بوديم. نخست روز 16 آذر، بسيج اقدام به مصادره اين روز و انحراف اذهان عمومی نمود.

در اقدامی ديگر انجمن اسلامی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران به همراه انجمن اسلامی دانشگاه تربيت مدرس جلسه سخنرانی را به مناسبت 16 آذر ترتيب دادند که با يک هفته تأخير برگزار شد. جلسه ای که در اساس يک کارزار تبليغاتی برای انتخابات و به نفع دوم خردادی ها بود.

مقرر بود روز 25 آذر ساعت 13 در تالار چمران دانشکده فنی، اين مراسم با سخنرانی محمد خاتمی اجرا شود. وقتی به دانشکده فنی رسيدم، ازدحام جمعيت به قدری زياد بود که علاوه بر تالار بزرگ چمران، يک تالار ديگر و دو کريدور با امکان ويدئو پروژکتور در نظر گرفته شده بود. افراد حاضر در تالار اصلی نيز از ساعت ها قبل و به صورت گزينشی وارد شده بودند.

جمعيت حدود 5000 نفر بود و جمعی در مقابل درب تالار اصلی در برخورد با نگهبانان انجمن اسلامی در تلاش بودند به تالار وارد شوند. آنها شعار مرگ بر ديکتاتور سر می دادند و خطاب به انجمن اسلامی: " فاشيست برو گم شو، مزدور برو گم شو"

چند تن ديگر از دانشجويان ليبرال دانشگاه آزاد پلاکاردهايی با عناوين زير در دست داشتند:

"همچون سال 83 پشت درهای بسته مانديم"؛ "محمد خاتمی تا کی سکوت؟"؛ "8 سال رئيس جمهور! يک دقيقه نقد!!!"؛ "خاتمی پاسخ دهد: با گزينش دانشجو چه می کند؟"؛ "اصلاحات ساختاری"؛ "ايستادگی لازم است"؛ "ما هم سوال داريم" و ...

 دانشجويان دانشگاه آزاد به همراه پلاکارد، عکس عبد الله نوری را نيز در دست داشتند.

با حضور خاتمی در ساعت 13:45 جو خارج از تالار با شعار های "درود بر خاتمی" و ... شلوغ تر شد. صدای مراسم از طريق بلندگو ها در سراسر دانشکده و حتی صحن مقابل دانشگاه شنيده می شد. مراسم طبق معمول با خواندن قرآن و سرود جمهوری اسلامی آغاز شد. پس از آن کليپی با تصاوير دانشجويان جان باخته 16 آذر، شخصيت های سياسی قبل از انقلاب ازجمله مصدق، سرود ای ايران، تصاوير مربوط به انقلاب و سرود ديو چو بيرون رود فرشته در آيد، مصطفی چمران و 8 سال جنگ با عراق، تصوير مربوط به مرگ خمينی، تصاوير دوم خرداد، 18 تير، سخنرانی سال 83 و سخنرانی های ديگر خاتمی پخش شد. در اين حين خاتمی و عکس العمل های عوامفريبانه اش نشان داده می شد.

مجری برنامه پس از فرستادن درود به تمامی شخصيت های نمايش داده شده در کليپ و مواجهه با تشويق حضار، قرائت بيانيه انجمن اسلامی را توسط يکی از اعضا انجمن اسلامی اعلام نمود.

وی که خانم دکتر عباسی نژاد از دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی تهران است، بسيار پر حرارت، مشکلات موجود جامعه را برشمرد و دولت نهم را تنها عامل بدبختی جامعه دانست و در مواردی همچون خواست آزادی دانشجويان سياسی با تشويق حضار و سردادن شعار "دانشجوی زندانی، آزاد بايد گردد" مواجه شد.

پس از آن محمد خاتمی شروع به سخنرانی کرد. قبل از آنکه به سخنان خاتمی بپردازيم. وقايع شکل گرفته در طول جلسه را بيان می کنم. دانشجويان خارج از تالار بالاخره درب تالار را شکستند و وارد تالار شدند. در هنگام سخنرانی خاتمی نيز پلاکاردهايی  بالا رفت و شعارهايی بر ضد بسيج داده شد، که مجری برنامه از دانشجويان خواست برای جلوگيری از تشنج به تشويق بپردازند و شعار "زنده باد مخالف من" سر دهند.

خاتمی سخنرانی خود را با اشاره به حادثه 16 آذر و کودتای 28 مرداد آغاز کرد و در رابطه با 18تير، جنايات شکل گرفته را در حق اقليتی ناپاک که از خارج از دانشگاه آشوب ايجاد کردند روا دانسته و فشار و سرکوب وارده بر دانشگاه را در آن دوره به اين دليل موجه دانست. سپس درباره جنبش دانشجويی، جايگاه و ويژگی های آن صحبت نمود. سراسر صحبت هايش در جهت تبليغ انقلاب اسلامی و دوره اصلاحات بود و اينکه دانشجويان بايد به عنوان منتقد تنها در جهت بهتر شدن وضع موجود و رسيدن به اهداف انقلاب نقش داشته باشند.

پس از سخنرانی، مراسم پرسش و پاسخ کتبی که توسط مجری برنامه قرائت می شد، آغاز گرديد. اولين سوال در رابطه با استراتژی وی در زمينه انتخابات بود. او پس از شرح سوابق طولانی جنبش های مردمی روش صحيح را حضور افرادی دانست که علاوه بر دارا بودن برنامه و شعار مناسب، از حمايت ارکان نظام برخوردار بوده و در عملکرد آنان کارشکنی صورت نگيرد. همچنين حضور افراد جامعه در عرصه انتخابات را مهم ارزيابی نمود.

سوال بعد عبارت بود از اينکه، چه اموری بر تصميم گيری شما موثر است؟ وی دو مسأله را در پاسخ بيان داشت. يکی توقع بالای مردم و اينکه نمی توان يک شبه مشکلات را حل کرد. ديگری اينکه برخی در اجرای برنامه ها کارشکنی می کنند.

سوال ديگر در رابطه با فضای انتخابات بود، که مهمترين پاسخ وی اين بود که همه چيز دست ما نيست بلکه دست برگزارکنندگان انتخابات است. البته وی باز هم حضور تمامی گروه ها و مردم را لازم دانست.

سوال بعد درباره عملکرد 8 ساله وی بود، که پاسخ داد برای دستيابی به اهداف انقلاب نه تنها 8 سال بلکه 28 سال هم کافی نيست. وی درباره تلاش هايش در زمينه مذاکره با آمريکا و مديريت کشور با نفت بشکه 9 دلار توضيحاتی ارائه داد.

همچنين سوالاتی در باره آينده نظام، شخصيت امام و فعاليت دانشجويان غير دينی در دانشگاه پرسيده شد که پاسخ هايی جز تعريف های هميشگی از نظام و خمينی نداشت و در رابطه با دانشجويان غير دينی، گفت در جمهوری اسلامی همه اديان و مذاهب حق فعاليت دارند حتی اديان غير رسمی. حال آنکه سوال، دانشجويان غير دينی بود و وی منظورش غير دين اسلام بود، جای تعجب نيست که وی ماترياليست ها و افراد بی دين را جزو مردم به حساب نياورد.

مراسم پايان يافت و تمام دانشگاه مملو از کاغذ هايی بود که به عنوان بيانيه از جانب گروه های مختلف توزيع شده بود. 

2 – گزارشی از مراسم 17 آذر در دانشگاه 

 امسال بسيج طی حركتی بی سابقه روز ١٦ آذر را با استفاده از نيروهای خود جهت تبليغ و انحراف اذهان عمومی مورد استفاده قرار داد. آنها سعی نمودند بسيار مشابه با حركت دانشجويان در مراسمات گذشته عمل كنند. تمامی رسانه های خبری رسمی با نشان دادن تصاوير مربوطه، جنبش دانشجويی دروغين خود را معرفی كردند. طنز ماجرا جايی است كه عاملان پادگان شدن دانشگاه از شعار دانشگاه پادگان نيست استفاده می كنند.

از سوی ديگر ادوار تحكيم وحدت ١٧ آذر را برای برگزاری مراسم خود اعلام نمودند. مقرر بود برنامه ساعت ١٢مقابل دانشكده فنی انجام شود. بار ديگر ترفند نظام برای ممانعت از حضور دانشجويان بی نتيجه ماند و ازدحام جمعيت مانع شد تا ماموران حراست بتوانند از گيت های تعبيه شده استفاده كنند.

جمعيت كثيری در مقابل دانشكده فنی جمع شده بودند و همچون گذشته اعضاء ادوار اقدام به سخنرانی نمودند و در مورد مسايل صنفی دانشجويان صحبت کردند. همچنين مهديه گلرو يكی از دانشجويان بازداشتی در حادثه اخير دانشگاه علامه يكی از سخنرانان بود که ثبت نام دانشجويان محروم از تحصيل را برای ترم بعد جزو حقوق آنها و وظيفه دانشگاه علامه دانست. پس از سخنرانی و در حاليكه سرود يار دبستانی خوانده می شد دانشجويان به سمت سر در دانشگاه تهران حركت نمودند و برای اينكه صدای اعتراض خود را به گوش جمعت حاضر در خيابان برسانند اقدام به دادن شعارهايی از قبيل  "مرگ بر ديكتاتور"، "محمود احمدی ن‍ژاد عامل تبعيض و فساد"، "جمهوری اسلامی اين آخرين اخطار است، جنبش دانشجويی آماده قيام است"، "دانشجو می ميرد ذلت نمی پذيرد"، "بر پا خيز، از جا كن، بنای كاخ دشمن"، "سيد علی پينوشه، ايران شيلی نمی شه"، "رهبر بی لياقت نمی خوايم نمی خوايم"، "زندانی سياسی آزاد بايد گردد"، "مرگ بر طالبان چه کابل چه تهران" و ... نمودند.

حضور نيروهای نظامی و انتظامی بسيار پر رنگ بود و برای جلوگيری از توجه مردم اقدام به متفرق كردن آنان و پوشاندن درب دانشگاه با استفاده از اتوبوس ها می نمودند. همچنين حضور لباس شخصی ها در ميان دانشجويان محسوس بود كه در چند مورد دانشجويان آنها را شناسايی كرده و به شدت برخورد نمودند.

تعداد دانشجويان حاضر در مراسم حدود ١٠٠٠- ٥٠٠ نفر بود  تا ساعت ١٥ ادامه داشت و اين مراسم علی رغم آنكه دانشجويان چپ حضور پر رنگی نداشتند با حرکات تا حدی راديکال و خود جوش دانشجويان در مقابل سردر که به صورت سنگ پراکنی و تخريب بردهای تبليغاتی دانشگاه در مقابل مخالفت مداوم اعضا دفتر تحکيم پيش رفت.

نتيجه آنکه جنبش دانشجويی با وجود سرکوب فراوان خاموش نخواهد شد و در صورت سازمانيابی راديکال و مترقی اين جنبش شاهد دستاورد های گرانقدری خواهيم بود.

در اين مراسم حدود چهل سی دی از مجموعه نشريه بذر پخش شد، استقبال خوبی از اين ابتکار عمل صورت گرفت.  بيست شماره از آخرين شماره های نشريه بذر و  پنجاه بيانيه بذر به مناسبت 16 آذر امسال پخش شد. برچسب هايی  که بر روی آن شعارهايی عليه فقر و بحران اقتصادی نوشته شده بود در دانشكده های مختلف دانشگاه تهران و همچنين در اتوبوس و مترو چسبانده شد.

3 – برگزاری مراسم 16 آذر در آّبيدر سنندج  

در روز پانزدهم آذر گروه های مختلفی از دانشجويان، روز دانشجو را با رفتن به کوه برگزار کردند. هوای پاک و صاف بود و چون روز تعطيل هم بود دانشجويان از اين فضا استفاده کردند. طی مسير ترانه تصور کن شنيده می شد.

حدود سی نفر دانشجو دور هم جمع شده بودند و در حال بحث بودند. پسر جوانی از تجربه اش در دانشگاه آزاد می گفت که می خواستند تشکلی صنفی و فرهنگی بوجود آورند اما مسئولين اجازه ايجاد آنرا ندادند و به دليل عدم پشتيبانی قاطع اکثريت دانشجويان هنوز موفق به ايجاد آن نشدند. برخی دانشجويان می گفتند که اينکارها نتيجه ای ندارد برخی ديگر گفتند که خوبست و می خواهند که نظراتشان را با بقيه شريک شوند. تعدادی ديگر هم در حال بحث بر سر اين بودند که چرا در تجمع شان پلاکاردی باز شده است.

تعدادی پوستر منتشر شده توسط نشريه بذر، در قطع کوچک در مسير تجمعات دانشجويان پخش شد. عکس العمل ها متفاوت بود. برخی استقبال کردند، برخی با ترس از دور نگاهی به پوستر انداختند. يک نفر هم به تمسخر شعار سوسياليسم پرداخت. برخی هم به خواندن آن پرداختند و آنانی که شجاع تر بودند پوستر را بر می داشتند و در جيب خود می گذاشتند.  

نشريه دانشجويی بذر – دی ماه 1387

HOME