اتحادیه های کارگری در ایران: شرمنده همسر و فرزندان خود هستیم

23.1208

اتحادیه آزاد کارگران ایران، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه همراه با چند تشکل دیگر کارگری و کارگران کارخانه هایی در تهران، عسلویه، سنندج، ساوه، کرمانشاه، و اصفهان با هدف تلاش برای افزایش دستمزد کارگران در ایران، اقدام به جمع آوری امضا برای ارسال نامه ای به اعضای شورای عالی کار، وزارت کار و امور اجتماعی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی کرده اند.

 

در این نامه، به دستمزد پایین کارگران و افزایش بی وقفه هزینه های زندگی در ایران اشاره و ازمسئولان خواسته شده است که با افزایش حداقل دستمزد کارگران، موجبات زندگی شرافتمندانه برای آنان را فراهم کنند.

 

این نامه با جمله  « سال هااست که با فقر و نداری دست و پنجه نرم می کنیم و شرمنده همسر و فرزندان خود هستیم»، آغاز شده است.

 

بر اساس گزارش ها، در حالی که یک کارگر کمتر از ۲۲۰ هزار تومان در ماه حقوق دریافت می کند، خط فقر در ایران حدود ۵۰۰ هزار تومان است.

 

همسر یک کارگر در ایران به « رادیو فردا» گفت: « شوهر من اگر بتواند خیلی کار کند، بیشتر از ۲۰۰ هزار تومان در ماه درآمد ندارد، در حالی که باید ۱۵۰ هزار تومان اجاره خانه بدهیم.»

 

این خانواده پنج نفری، تنها خانواده ای در قشر کارگر نیست که چنین زندگی  دارد.

 

ساروش، کارگری در عسلویه که یکی از قطب های اقتصادی ایران به شمار می رود، با کمی تفاوت در درآمد، زندگی مشابهی دارد.

 

او به رادیو فردا گفت: « اگر یک ماه کامل کار کنم، ۲۶۰ هزار تومان دریافت می کنم. اما اگر به تعداد روزهایی که مریض شوم و یا به مرخصی بروم، از حقوق من کم می کنند.»

 

این در حالی است که به گفته ساروش، او و همکارانش، هر سه ماه یک بار حقوق دریافت می کنند.

 

این وضعیت موجب شده است تا به گفته رضا شهابی، عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، تشکل های مستقل کارگری اقدام به تهیه نامه و جمع آوری امضا برای ارسال به مقام های جمهوری اسلامی ایران کنند.

 

این فعال کارگری به رادیو فردا گفت: « ما می خواهیم بگوییم که یک کارگر باید نسبت به کاری که انجام می دهد، باید بتواند از یک زندگی متعادل برخوردار باشد.»

 

آقای شهابی افزود: « کارگر از صبح تا شب کار می کند و عرق می ریزد، اما با حقوقی که دریافت می کند، نمی تواند از عهده هزینه های زندگی اش برآید.»

 

در این خصوص، در نامه تشکل های مستقل کارگری آمده است: « در طول این سال ها، هر کدام از ما به نوبه خود تلاش کرده ایم از طریق اضافه کاری های طاقت فرسا و دست و پا کردن شغل دوم، درصد ناچیزی از رنج خانواده های مان برای گذران زندگی را کاهش دهیم. اما واقعیت این است که دیگر با این دستمزدها و گرانی سرسام آور موجود، نه اضافه کاری و نه شغل دوم نمی تواند گرهی از فقر و تنگدستی ما باز کند.»

 

ساروش، درباره فقر و تنگدستی که گریبانگیر قشر کارگر در ایران شده است، گفت: « وضعیت ما طوری هست که حتی یک بار در شش ماه نمی شود گوشت خرید.»

 

این کارگر اشاره کرد که این وضعیت او است که کار می کند و ۲۶۰ هزار تومان در ماه حقوق می گیرد و اضافه کرد: « برخی هستند که کمتر از من حقوق می گیرند و بسیاری هم بیکارند و با مشکلات زیادی روبرو هستند.»

 

او گفت: « هر گاه، مردم دور هم می نشینند، در مورد مسایل اقتصادی، گرفتاری ها و مشکلات شان حرف می زنند.»

 

« دستمزد ها، کفاف زندگی ما را نمی دهد»

 

در نامه تشکل های مستقل کارگری خطاب به مسئولان دولت و نمایندگان مجلس همچنین نوشته شده است: « دستمزد و حقوقی که طی سال های گذشته  برای ما، کارگران، و سایر بخش های حقوق بگیر همچون معلمان، بازنشستگان و کارمندان جزء تعیین شده، به هیچوجه کفاف هزینه های زندگی ما را نکرده است و با افزایش تورم، خانواده های ما، سال به سال، در فقر و فلاکت بیشتری فرو رفته اند.»

 

در این نامه همچنین آمده است: « هر انسان شریف و منصفی که در این مملکت زندگی می کند، می داند که حتی با یک میلیون تومان هم نمی توان آنچنان که شایسته  شان انسان است، زندگی کرد.»

 

رضا شهابی در این مورد با اشاره به افزایش شدید تورم و گرانی گفت: « در این وضعیت، دریافت حقوق بین ۷۰۰ هزار تومان تا یک میلیون تومان هم پاسخگوی یک خانواده کارگری نیست.»

 

او با انتقاد از بی توجهی به مشکلات کارگران افزود: « در سال گذشته که تشکل های کارگری خواستار تعیین خداقل دستمزد ۶۰۰ هزار تومانی برای کارگران شدند، مسئولان حداقل دستمزد کارگران را ۲۱۹ هزار و ۶۰۰ تومان تعیین کردند.»

 

این عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه خواستار آن شد که تعیین حداقل دستمزد برای کارگران در سال آینده به گونه ای باشد که کارگران و خانواده های شان بتوانند زندگی کنند.

 

آقای شهابی گفت: « کارگری که از صبح تا شب کار می کند، حتی نمی تواند فرزندان خود را در طول یک هفته ببیند و با آنان حرف بزند و مخارج تحصیل شان را فراهم کند. چرا؟»

 

همسر یک کارگر در مورد دستمزد ماهانه مناسب برای یک کارگر، حقوق ۵۰۰ هزار تومانی را مناسب دانست.

 

ساروش هم خواستار افزایش حقوق کارگران شد و گفت: « اگر یک کارگر بخواهد شرافتمندانه زندگی کند، شرمنده خانواده اش نباشد و مجبور به کار در شغل دیگری نباشد،باید حداقل ۷۰۰ هزار تومان در ماه دریافت کند تا بتواند زندگی مناسبی برای خانواده اش تامین کند.»

 

با این همه، شواهد حاکی از آن است که شرایط معیشتی کارگران تغییر خاصی نخواهد کرد.

 

در همین زمینه، محمد جهرمی، وزیر کار و امور اجتماعی، چند روز قبل اعلام کرد: بر اساس طرح تحول اقتصادی دولت محمود احمدی نژاد، قرار است در آینده، بند مربوط به حداقل دستمزد کارگران از ماده ۴۱ قانون کار حذف شود.

 

بهروز کارونی

رادیو فردا

HOME