سازمان دیده بان حقوق بشر مطلع شد که مقامات دادگاه، تاریخ ۱۸ و ۱۹ دسامبر را برای دادگاهی کردن حسین‌خواه و جواهری به اتهام شرکت در گردهمایی مسالمت آمیز چهارم مارس در اعتراض به تحت تعقیب قراردادن دیگر فعالان حقوق زنان درنظر گرفته‌اند.

این دوتن در میان ۲۶ زنی بودند که در آن زمان دستگیر شدند و بعد ازچند هفته از زندان آزاد شدند.

مقامات، حسین خواه وجواهری را به دلیل فعالیت های مسالمت آمیز آنها در کمپین یک میلیون امضا برای پایان دادن به تبعیض علیه زنان، در بند سوم عمومی زنان زندان اوین به ترتیب از تاریخ ۱۷ نوامبر و اول دسامبر تاکنون نگهداری کرده‌اند.

سارا لی ویتسون، مدیربخش خاورمیانه سازمان دیده بان حقوق بشر دراین زمینه گفت: “به نظر می‌رسد هیچ پایانی برای آزار و اذیت فعالان حقوق زنان ایرانی توسط مقامات دولت ایرانی وجود ندارد. آنها اتهامات جدیدی را علیه زنان مطرح می‌کنند پیش از آنکه بتوانند آنها را رسیدگی کنند.”

درتاریخ ۱۷ نوامبر، حسین‌خواه در پاسخ به احضار رسمی در رابطه با فعالیت های ترویجی برای کمپین یک میلون امضا، به یکی از شعبات دادگاه انقلاب تهران به آنجا مراجعه کرد. مقامات رسمی او را به تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب متهم کرده و وثیقه سنگین یک صد میلیون تومانی (حدود ۱۰۰ هزار دلار) را برای وی تعیین کردند. در نتیجه ناتوانی وی برای تهیه وثیقه، مقامات او را به زندان اوین منتقل کردند.

در تاریخ اول دسامبر، جواهری نیز در پاسخ به احضاریه رسمی در رابطه با فعالیت های کمپین یک میلیون امضا، در یکی از شعبات دادگاه انقلاب در تهران دردادگاه حاضر شد. دادگاه او را به تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام و نشر اکاذیب ازطریق انتشار اخبار دروغ، متهم و سپس به زندان اوین منتقل کرد. براساس مصاحبه با مادر جواهری، که در سایت کمپین یک میلیون امضا برای پایان تبعیض علیه زنان موجود است، دادگاه اول وثیقه‌ای پنجاه میلیون تومانی (حدودا ۵۰ هزاردلار) تعیین کرده بود اما آن را به این دلیل که درمورد پرونده باید تحقیقات بیشتری صورت بگیرد باطل کرد.

مشخص نیست که دادگاه های ۱۸ و ۱۹ دسامبر همچنین اتهام های جدید علیه آنان را دربرخواهد گرفت یا نه. دو تن دیگر از فعالان حقوق زنان وکمپین یک میلیون برای امضا برای پایان دادن به تبعیض علیه زنان، روناک صفازاده و هانا عبدی هر دو بیست و یک ساله هنوز با اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” در زندان به سر می برند. مقامات صفازاده را در تاریج ۲۵ سپتامبر وعبدی را درتاریخ ۲۳ اکتبر در سنندج، شهری درشمال غربی ایران، بازداشت و زندانی کردند.

ویتسون درهمین زمنیه گفت: ” دولت هیچ شواهدی درزمینه اینکه صفازاده و عبدی کاری غیر از فعالیت های مسالمت آمیز برای حقوق زنان ایرانی انجام داده اند را ارائه نکرده است”.