بنابه گزارشات رسیده آقای علی صارمی پس از شرکت در مراسم 19 سالگرد گرامی داشت قتل عام زندانیان سیاسی 1367 در 11 شهریور1386 با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به بند مخوف 209 اوین که تحت کنترل وزارت اطلاعات است منتقل گردید. از زمان دستگیری تا بحال از وضعیت ایشان هیچگونه خبری در دست نیست.

مراجعات مکرار خانوادۀ ایشان به دادگاه انقلاب تا به حال بی نتیجه بوده. متین راسخ بازپرس شعبۀ 1 دادگاه انقلاب از دادن هر گونه پاسخی در مورد وضعیت آقای صارمی به این خانواده خوداری می کند و با آنها رفتاری توهین آمیز و غیر انسانی دارد. راسخ بارها این خانواده را مورد تهدید قرار داده و اعلام کرده در صورت مراجعه مجدد به دادگاه و پیگیری وضعیت آقای صارمی آنها را بازداشت خواهد کرد. او تهدید خود را در مورد خانم مهین صارمی 54 ساله که از نارحتیهای جسمی رنج می برد عملی کرد و در تاریخ 12 آبان 1386 ابتدا با ایشان تماس تلفنی گرفته شد و به او گفتند که تا 30 دقیقۀ دیگر قرار است همسرشان آقای صارمی با ایشان تماس تلفنی بگیرند و او منتظر تماس تلفنی باشد.پس از گذشت زمان تعین شده 4 پژوی وزارت اطلاعات که به فرماندهی فردی معروف به رحمتی( اسم مستعار)از سر بازجویان معروف بند 209 اوین به فروشگاه آنها یورش بردند و خانم مهین صارمی را دستگیر و به نقطۀ نامعلومی منتقل کردند. از زمان دستگیری تا به حال از شرایط و محل بازداشت ایشان هیچگونه خبری در دست نیست .

مراجعۀ فرزندان خانواده صارمی به دادگاه انقلاب برای پیگیری مادر شان که تنها به جرم مراجعه به دادگاه انقلاب برای پیگیری شوهرشان آقای صارمی دستگیر شده اند و همچنین پدرشان که بدلیل گرامیداشت 19 سالگرد قتل عام بستگانشان از 11 شهریور1386 در سلولهای انفرادی بند   209 اوین تحت بازجوئی و شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی قرار دارد و تا به حال از وضعیت ایشان بی خبرند بی جواب باقی مانده. اما راسخ به اینحا هم بسنده نکرده و فرزندان این خانواده را تهدید به بازداشت کرده و به آنها با تهدید چنین گفته: اگر باز هم بخواهید مسئله پدر و مادرتان را پیگیری کنید  نوبت شما هم خواهد رسید و یا شما هم توی نوبت هستید.

لازم به یادآوری است که متین راسخ شخصا دستور انتقال زندانیان سیاسی را به سلول انفرادی برای مدت طولانی را میدهد، ممانعت از داشتن هرگونه تماس با خانواده و بلعکس خانواده با زندانی، ممانعت از گفتن شرایط زندانی به خانواده برای اعمال فشارهای روحی علیه خانواده، مورد بازجوئی قرار دادن زندانی ، مورد بررسی قرار دادن زندانی سیاسی برای بکار بردن نوع شکنجه موثر که زندانی را وادار به اعتراف کند، پس از هر بازجوئی که توام با شکنجه های جسمی و روحی است راسخ در سلول زندانی حاضر می شود و با پرخاش و توهین خواستار اعتراف زندانی به چیزی که به او نسبت داده شده و موارد متعدد دیگر . موارد فوق توسط زندانیانی بیان شده که توسط راسخ مورد بازجوئی قرار گرفته اند و شیوه های فوق علیه آنها بکار گرفته شده است. آنها از فعالین مختلف هستند و اعلام آمادگی نموده اند که حاضرند در یک هیئت بی طرف بین المللی موارد فوق و شکنجه های روا داشته شده راشهادت دهند.

     

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،بکار گیری شیوه های فوق علیه زندانیان سیاسی را به عنوان جنایت علیه بشریت میداند و ازسازمان ملل خواهان تشکیل کمیته تحقیق و بررسی برای بررسی جنایتهای که علیه زندانیان سیاسی و خانواده های آنها در ایران روا داشته میشود است و با تشکیل این کمیته به قربانیان آن امکان استماع و شهادت داده شود.

 

 

شرایط زندانیان سیاسی فوق به سازمانهای زیر گزارش شد

1- عفو بین الملل

2- شورای حقوق بشر سازمان ملل

3- کمیسر عالی حقوق بشر

4- دیدبان حقوق بشر