افغان متهم به قتل 5 عضو خانواده‌اش به پنج بار قصاص محكوم شد
1386/06/27
09-18-2007
خبرگزاري
دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فقه و حقوق - حقوق اجتماعي
قضات شعبه‌ي ٧١ دادگاه كيفري استان تهران، صبح امروز افغان متهم به قتل پنج نفر از اعضاي خانواده‌اش را به پنج بار قصاص نفس محكوم كردند.
به گزارش خبرنگار حقوقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، حيدري نماينده‌ي دادستان تهران در تشريح كيفرخواست صادره از سوي دادسراي عمومي و انقلاب رباط كريم، اظهار داشت: در اين پرونده «هاشم - ك» ٣٥ ساله اهل و تبعه‌ي افغانستان بازداشت با قرار بازداشت موقت از تاريخ ٢/١٢/٨٥ متهم به مباشرت در پنج فقره قتل عمدي «غلام - ح»، «ميثم - ح» ٥/٢ ساله، «حسين - ح» ٥/٤ ساله، «فاطمه - ك» و «رضا - ك» و سرقت اموال مقتولان و ورود و اقامت غير مجاز در ايران است.
وي گفت: با توجه به شكايت اولياي دم و تقاضاي قصاص از سوي آنها، اقرار صريح و مقرون به واقع متهم در تمام مراحل تحقيق، نظريات پزشكي قانوني در خصوص علت تامه‌ي فوت كه با اقرار متهم منطبق است، گزارش مراجع انتظامي بزهكاري وي محرز است و با استناد به مواد ٢٠٦، ٢٠٧، ٢٠٩، ٢٣١ و ٦٥٦ از قانون مجازات اسلامي و ماده‌ي ١٥ از قانون راجع به ممنوعيت ورود و خروج، اقامت اتباع خارجي در ايران كيفر قانوني از محضر دادگاه را تقاضا دارم.
قاضي عزيزمحمدي اولياي دم را براي بيان خواسته‌شان فرا خواند كه چمن و آمنه خواهران متهم به قتل ابتدا براي برادرشان تقاضاي حبس ابد كردند كه قاضي عزيزمحمدي به آنها تذكر داد: در قانون چنين محكوميتي نداريم كه آنها با استماع نظر قاضي تقاضاي قصاص متهم را كردند.
قاضي از خواهران متهم به قتل سوال كرد: چرا متهم، خواهر و برادر و بچه‌هاي او را كشته است؟ كه اولياي دم گفتند: او براي سرقت پول اين كارها را كرده است و اختلافي با هم نداشتند.
قاضي از اولياي دم سوال كرد: آيا خواهرت از نظر اخلاقي مورد خاصي داشته كه آنها گفتند او زني پاك‌دامن بوده است.
قاضي عزيزمحمدي متهم به قتل را فراخواند و طبق كيفرخواست صادره از سوي دادسراي رباط كريم اتهام قتل عمدي پنج نفر و سرقت اموال مقتولان و ورود و اقامت غير مجاز در ايران را به وي تفهيم كرد كه متهم، گفت: اتهامات انتسابي را قبول دارم اما من از بچگي بيماري رواني داشتم و خواهرانم نيز مي‌دانند و در روز حادثه قرص‌هاي آرامبخش استفاده كرده بودم.
وي در تشريح روز حادثه، گفت: من نگهبان بودم. اكثر روزها ساعت هفت صبح به خانه‌ي خواهرم براي استراحت مي‌رفتم.
قاضي از متهم سوال كرد: چرا در روز حادثه زودتر از زمان موعد به آنجا رفتي؟ كه متهم گفت: براي اينكه آنها در خواب باشند و بتوانم عملياتم را انجام بدهم. آنها گناهي نداشتند اما شد ديگه!
قاضي خطاب به متهم كه از بيان حقيقت امتناع مي‌كرد، گفت: يكي از دلايلت براي ارتكاب اين قتل‌ها را در پرونده تحقير از سوي خانواده‌ات اعلام كرده بودي كه متهم گفت: درست است.
قاضي از او سوال كرد: آيا خواهرت زن فاسدي بود؟ توضيح بده چرا اين زن را اينگونه فجيع به قتل رساندي؟ كه متهم گفت: انگيزه‌اي ندارم و منتظر مجازات هستم.
قاضي مجددا از او سوال كرد: چرا خواهرت را به صورت فجيع‌تر كشته بودي؟ كه متهم گفت: او با مردهاي غريبه ارتباط داشت. به همين خاطر او را كشتم.
قاضي از متهم سوال كرد: چرا اين كودكان را كشتي؟ كه متهم گفت: حالت جنون به من دست داده بود و كنترل اعصاب نداشتم. تحقير شده بودم و با دامادمان نيز دعوا كرده بودم.
قاضي از متهم سوال كرد: برادرت را براي چه كشتي؟ كه وي گفت: نمي‌دانم.
وي در تشريح ماجراي قتل‌ها با تاكيد بر اينكه اين پنج نفر گناهكار نيستند، گفت: صبح وقتي وارد منزل شدم ابتدا رضا برادرم را با ضربات پتك به سرش به قتل رساندم كه در اين اثناء فاطمه خواهرم وارد شد. خودش را بر سر رضا انداخت كه يك ضربه با پتك به سر او نيز زدم. غلام (دامادمان) نيز خوابيده بود دو پتك نيز به او زدم. دست و پا مي‌زد يقه‌ام را گرفت دوباره او را زدم. ديگر به زمين افتاد. سپس دو كودك خواهرم را نيز با پتك زدم و اموال آنها را سرقت كردم.
قاضي سالاري از متهم سوال كرد: چند روز قبل، تصميم به قتل و انجام سرقت گرفته بودي؟ كه متهم گفت: يك هفته قبل نقشه‌ي قتل و سرقت را كشيده بودم كه قاضي عزيزمحمدي با شنيدن اين نوع اعترافات متهم، گفت: مساله‌ي جنون منتفي است.
مومني، وكيل تسخيري متهم به قتل در دفاع از موكلش، گفت: اقرار صريح موكلم و محتويات پرونده جايي را براي دفاع از شخصي كه پنج نفر از افراد نزديك خانواده‌اش را به قتل رسانده باقي نمي‌گذارد اما در كيفرخواست مواردي در نظر گرفته نشده است.
وي با بيان اينكه ماده‌ي ٢٠٥ قانون مجازات اسلامي براي عنصر قانوني بايد ذكر مي‌شد، گفت: افرادي كه مال مسروقه را از موكلم خريداري كرده بودند در دادسرا قرار منع پيگردشان صادر شده است. با وجود اينكه اين افراد با شك اموال را از يك افغان خريده‌اند اما در دادسرا تحقيقات ناقص به عمل آمده است.
وكيل تسخيري متهم به قتل، با تاكيد بر پرداخت تفاضل ديه به حق موكلش در جهت اجراي حكم قصاص براي فاطمه، گفت: آمنه و چمن تنها اولياي دم نيستند. ديگر اولياي دم نيز بايد حضور داشته باشند و در هر صورت نظر آنها در خصوص قصاص يا مطالبه‌ي ديه در تصميم‌گيري دادگاه موثر است.
وي ادامه داد: موكلم و هفت نفر از بستگانش كه تبعه‌ي افغانستان هستند فاقد كارت اقامت و تردد در ايران بوده اما دادسرا نسبت به اين موضوع هيچ تصميمي اتخاذ نكرده كه نتيجه‌ي عدم تصميم‌گيري صحيح و سريع تالي فاسدي همچون ارتكاب قتل توسط موكلم را به همراه دارد و در مورد مواد ١٥ و ١٦ قانون راجع به ورود و خروج اقامت اتباع خارجي در ايران اقدام نشده است.
قاضي عزيزمحمدي با استماع دفاعيات وكيل تسخيري متهم به قتل، گفت: ديگر اولياي دم مقتول توسط سفارتخانه به اولياي دم حاضر وكالت داده‌اند.
قاضي رحيمي از متهم سوال كرد: با اين عمل وجدانت درد نگرفت؟ كه متهم گفت: وجدانم خيلي درد گرفت. چند بار خواستم خودكشي كنم اما ترسيدم زيرا خودكشي گناه بزرگي است. بالاخره اعدام مي‌شدم.
متهم در بيان آخرين دفاع، گفت: من دفاعي ندارم. منتظرم كه زودتر راحت شوم.
قاضي به متهم گفت: حاضر نيستي از خواهرانت عذرخواهي كني كه متهم گفت: عذرخواهي دل شكسته‌ي آنها را آرام نمي‌كند. حالا باز هم تسليت مي‌گويم. شرمنده‌ام.
قضات شعبه‌ي ٧١ دادگاه كيفري استان تهران (عزيزمحمدي، رحيمي، شكربيگي، سالاري و سليماني‌نيا) پس از انجام شور به اتقاق آراء، متهم اين پرونده را به لحاظ مباشرت در پنج فقره قتل به پنج بار قصاص نفس و به لحاظ سرقت اموال مقتولان به سه سال حبس و ٧٣ ضربه شلاق محكوم كردند.