خانم عبادی، در یک کنفرانس خبری امروز، دوشنبه ۵ شهریور در تهران، مقام های جمهوری اسلامی را متهم کرد که فعالان حقوق زنان را که به دنبال کسب حقوق بیشتر برای زنان هستند، بازداشت می کند.

کنفرانس خبری شیرین عبادی در مراسم اولین سالگرد کمپین جمع آوری یک میلیون امضا در حمایت از حقوق زنان در ایران برگزار شد.

خانم عبادی گفت که طی ماه های گذشته ۵۰ فعال حقوق زن در ایران بازداشت و برخی از آنها با اتهام اقدام علیه امنیت ملی روبرو شده اند.

حقوقدان ایرانی برنده جایزه صلح نوبل افزود که وی برای اولین بار نامه ای به لوئیز آربور، کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد نوشته و از وضعیت زنان در ایران و تقاضاهای آنها سخن گفته است.

خانم عبادی خواهان اعزام گزارشگر ویژه ای از سوی سازمان ملل به ایران برای تحقیق در مورد وضعیت زنان در ایران شده است.

سیمین بهبهانی، شاعر ایرانی نیز در این مراسم گفت: “ما می توانیم نظر مردم را تغییر دهیم، ما برای این کار باید اجازه داشته باشیم تا به آنها دسترسی داشته باشیم.”

گروه هايی از فعالان حقوق زنان، سال پیش حرکتی جمعی و هدفمند را با عنوان ‘يک ميليون امضاء’ برای اصلاح قوانين آغاز کردند؛ قوانينی که ميان زن و مرد تفاوت حقوقی قائل می شود.

مبتکران و سازماندهان اين تلاش دسته جمعی می گويند که قصد دارند با جمع آوری يک ميليون امضاء در تهران و ديگر شهرستان ها قانونگذاران را وادار کنند طبق تعهدات بين المللی که دولت ايران پذيرفته، اين قوانين را بازنگری و اصلاح کنند.

در وبسايت “يک ميليون امضاء” آمده که ابتکار اين حرکت نتيجه تجمع گروهی از زنان معترض به قوانين تبعيض آميز در خردادماه سال ۱۳۸۵ در ميدان هفت تير تهران بوده و از ۵ شهريور آغاز شده است. در آن روز تجمع کنندگان، که از جمله خواهان منع تعدد زوجات و برابری حقوق زن در طلاق و سرپرستی فرزندان شده بودند، با برخورد پليس روبرو شدند و تجمع آنها به خشونت کشيده شد.

کمپين “يک ميليون امضاء” از طرفداران حقوق زنان می خواهد تا با برقرار کردن ارتباط “چهره به چهره” امضای يک ميليون نفر از مردم را جمع آوری کنند.

طی ماه های گذشته، شماری از فعالان جنبش زنان ایران در آستانه هشتم مارس، که به عنوان روز جهانی زن نامگذاری شده، بازداشت شدند که این امر با واکنش رسانه های بین المللی و گروه های مدافع حقوق بشر روبرو شد.

این گروه ها از جمهوری اسلامی به خاطر آنچه ‘تبعیض علیه زنان’ و ‘برخورد با فعالیت قانونی و مدنی زنان’ می نامند، انتقاد کرده و می گویند فشار دولت ایران بر جنبش زنان و فعالیت های مرتبط با حقوق زنان رو به فزونی داشته است.

همچنین طی خبر دیگری نهاد حقوق بشری «دیده بانی برای حفاظت از مدافعان حقوق بشر» طی بیانیه ای نسبت به محاکمه ناعادلانه نسیم سرابندی و فاطمه دهدشتی از فعالین کمپین یک میلیون امضا اعتراض کرد. متن این بیانیه به شرح زیر است:

تقاضای سازمان ديدبانی برای حفاظت از مدافعان حقوق بشر( طرح مشترک فدراسيون بين المللی حقوق بشر و سازمان جهانی عليه شکنجه) از شما برای دخالت فوری در وضعيت فعلی ايران

شرح وضعيت:

براساس اطلاعات دريافتی از ليگ حقوق بشر ايران، از محاکمه و زندانی تعليقی خانم نسرين سرابندی و خانم فاطمه دهدشتی با خبر شده ايم. اين دو تلاشگر حقوق زنان در کارزار يک ميليون امضاء نقش داشته اند. هدف کارزار يک ميليون امضاء، تغيير قوانين برتری جويانه عليه زنان است.
طبق اطلاعات دريافتی ، دادگاه انقلاب، خانم ها سرابندی و دهدشتی را در تاريخ ۱۲ آگوست ۲۰۰۷ به جرم اقدام عليه امنيت ملی با گسترش تبليغ عليه دولت، به شش ماه زندان تعليقی محکوم کرد.
دوبانوی نامبرده در ژانويه ۲۰۰۷ درحال جمع کردن امضاء در ايستگاه مترو، دستگير شدند. آنان بمدت ۲۴ ساعت در زندان گيشا نگهداری وسپس در ازای وثيقه ای آزاد شدند.
در۱۸ آوريل ۲۰۰۷ خانم سرابندی و خانم دهدشتی به دادگاه انقلاب احضارگرديدند و برای بازجويی، از آنجا به پايگاه پليس امنيتی در عشرت اباد برده شدند. آنها در دادستانی ويژه امنيتی محکوم گرديدند.
ديدبانی برای حفاظت از مدافعان حقوق بشر، نگرانی عميق خود را درباره افزايش سرکوب توسط مقامات ايرانی عليه مدافعان حقوق بشر اعلام می دارد، بخصوص در مورد دانشجويان طرفدار تغييرات و زنان پی گير کارزار يک ميليون امضاء، شديدا نگران است . ديدبانی افزايش شمار احکام ناروا از سوی قوه قضاييه ايران عليه مدافعان حقوق زنان و به کارگيری شيوه سرکوب آناان را شديدا محکوم می کند. {۱}
ديدبانی همچنين مايل است بر حقيقتی پای فشارد که ايران متعهد به حمايت از پيمان نامه های حقوق بشر و توسعه آن است. ايران با اعلام نامزدی خود درانتخابات شورای حقوق بشر سال ۲۰۰۶ مصرانه نشان داد که اين کشوربطور مستمر تلاش گسترده ای برای ايجاد شرايط امن و ارج نهادن به مقام بلند انسانی در راستای توسعه و پشتيبانی از حقوق بشر و آزادی های اساسی دارد. {۲}
برای اطمينان از تداوم اين تلاشها، ديدبانی از جمهوری اسلامی می خواهد که بر طبق استانداردهای بين المللی حقوق بشر عمل نمايد. {۳}

اقدامات مورد نياز:
خواهشمند است به مقامات ايرانی بنويسيد که به خواسته های زيرتوجه نمايند:
- سلامت جسمی و روانی خانم ها سرابندی و دهدشتی و همچنين تمامی تلاشگران کارزار يک ميليون امضاء را تضمين نمايند
- اطمينان دهند که وقتی خانم سرابندی و خانم دهدشتی درخواست دادگاه تجديد نظر می کنند، از يک محاکمه عادلانه و بی طرف برخوردار خواهند بود تا اتهامات وارده به آنها لغو شود زيرا احکام صادره، خودسرانه و صرفا بخاطر تلاشهای آنها برای دفاع ازحقوق بشر بوده است.
- کليه احکام مستبدانه عليه مدافعان حقوق زنان شرکت کننده در کارزار يک ميليون امضاء را لغو نمايند.
- به تمامی اقدامات تبعيض آميز عليه مدافعان حقوق بشر پايان دهند.
- طبق مقررات مندرج در منشور حقوق بشر سازمان ملل متحد مورخ ۹ سپتامبر ۱۹۹۸ بويژه بند شماره يک آن که می گويد “هر کسی حق دارد بطور فردی يا در پيوند با ديگران به توسعه، تلاش برای پشتيبانی و اجرای حقوق بشر و آزادی های اساسی در سطح ملی و بين المللی بپردازد”.
بند شماره ۵ ( آ ) اعلام می دارد: ” بمنظور توسعه و حمايت از حقوق بشر و آزادی های اساسی، شهروندان حق دارند، بطور فردی يا در پيوند با ديگران، در سطح ملی و بين المللی، بطريق مسالمت آميز گرد هم آيند ” و بند ۱۲.۲ می گويد” دولت هر اقدام لازمی را توسط مقامات صلاحيت دار بعمل می آورد تا اطمينان دهد که هر کس بطور فردی يا گروهی، از حقوق مندرج در منشور سازمان ملل متحد بدور از هرگونه تهديد، تجاوز، انتقام، تبعيض و تحقير، فشار يا هرگونه عمل خودسرانه که منجر به محروميت از حقوق اعلام شده در منشور حقوق بشر سازمان ملل باشد، برخوردار خواهد بود.
- بطور عمومی تر، اطمينان دهند که در هر شرايطی حقوق بشر و آزادی های اساسی طبق منشور جهانی حقوق بشر و منطبق با پيمان نامه های منطقه ای و بين المللی، توسط ايران اجرا گردد.