فرارسيدن سالگرد 18 تير ماه ,سرآغاز جنبش دانشجويي را گرامي ميداريم
علي رغم گذشت بيش از 9 سال از قيام دانشجويي در 18 تير 1387، فعاليت هاي دانشجويي همچنان در مسير آزادي، دمکراسي و برابري خواهي تداوم مي يابد.
و اتحاد و يكپارچكي آنان از علائم پايداري و پيروزي آنان در صحنه مي باشد.
از آنجايي كه دانشجويان ثقل اجتماعي عظيمي را در جامعه تشكيل مي دهند و قشر آگاه جامعه هستند بنابراين وظائف مهمي بر عهده آنان است و در جنبش آزادي‌خواهي از نقش عمده اي برخوردار هستند.
بايد توجه داشت كه جنبش زنان جداي از جنبش دانشجويي نيست چرا كه بيشتر از نيمي از دانجشويان ,دختر هستند. و از آنجايي كه نوك تيز حملات حكومتي , بيشتر متوجه قشر زنان است و يكي از مهمترين خواسته هاي زنان آزادي و برابري است .و حاكمان بر مسند توان پاسخگويي به اين خواسته هايشان راندارد بنا براين با تمام قوا سعي مي كند هرچه بيشتر آنان را از سر راه خود بردارد و پاسخ مطالباتشان را با سركوب و محدوديت باز هم بيشتر بدهد. در همين راستا از سال 86 سعي كرده كه با اجراي طرحهاي مختلف من جمله طرح تفكيك جنسيتي دانشگاهها تا آنجا كه مي تواند از تعداد دانشجويان دختر بكاهد . امانه تنها موفقيتي در اين زمينه كسب نكرده است , بلكه عزم و اراده آنان را جزم تر كرده تا همه جا با فرياد كردن خواسته هايشان از حق و حقوق قانوني خود دفاع كنند . كه نمونه بارز آن رابا شروع سال جديد در دانشگاههاي سرتاسركشور مي بينيم . اعتراضات دانشجويان از سهند تبريز گرفته تا دانشگاه تربيت معلم حصارك كرج و دانشگاه زنجان و دانشگاه مازنداران و شيرازو همدان , همه و همه با حضور فعال و چشمگير دختران دانشجو همراه بوده است . بايد ياد آور شويم كه فجايعي كه اين روزها در دانشگاهها رخ مي دهد كه البته چيز جديدي نيست وجز چند نمونه معدود آن فاش نشده است تماما ناشي از فشار رواني , به بهانه هاي مختلف اخلاقي , از طرف مامورين و مسولين حكومتي در دانشگاهها مي باشد . كه تلاش مي كند با زدن برچسب هاي ضد اخلاقي به دانشجويان عزم و اراده آنها را سست كنند. و از همين طريق نيز قربانيان خود را از بين دانشجويان مي گيرد. همچنانكه شاهد بوديم در همين ماه جاري در عرض يك هفته دو دانشجوي دختر يكي از دانشگاه لاهيجان و ديگري از دانشگاه سيستان و بلوچستان بعد از حضور در دفتر كميته انضباطي دانشگاه دست به خود كشي مي زنند .
به راستي هدف از اين همه فشار و محدوديت عليه زنان براي چيست ؟
آيا جز اين است كه زنان را هرچه بيشتر از صحنه اجتماع حذف كنند ؟
در پاسخ به كساني كه اين اهداف را دنبال مي كنند بايد گفت :
ما هيچگاه مرعوب فضاي ارعاب و ترس نخواهيم شد و همچنان در پي آزادي و برابري از پرداخت هر هزينه اي دريغ نخواهيم كرد.
بنابراين بر ماست كه همراه و همصدا باساير جنبشها در آستانه 18 تير سر آغاز جنبش دانشجويي به حمايت ازدانشجويان, برخيزيم و نگذاريم شعله هاي فروزان آزادي كه از دانشگاهها زبانه كشيده خاموش شود.
همراه شو عزيز كين درد مشترك هرگز جدا جدا درمان نمي شود.
ثريا آزادفر
انجمن زنان آواي روز
تير 87
http://avayerooz87.blogfa.com/