ایران: ادامه اذیت و آزار قضایی مدافعان حقوق بشر و حقوق زنان

23.04.09
پاریس، ژنو- برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، به عنوان برنامه ای مشترک از “فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر” (FIDH) و “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” (OMCT)، به شدت اذیت و آزارهای قضایی اخیر که نسبت به مدافعان حقوق بشر و حقوق زن در جمهوری اسلامی ایران روا می شود را محکوم می کند.

روز ۱۳ آوریل ۲۰۰۹، خانم روناک صفارزاده، عضو یک سازمان مدافع حقوق زن زیر عنوان “آذرمهر” در سنندج و عضو فعال “کمپین یک میلیون امضاء”، به شش سال زندان محکوم شد. اتهامات او “تبلیغ برضد نظام” و عضویت در گروه سیاسی مخالف “پژاک” است که به اثبات نرسیده. برنامه نظارت خاطرنشان می سازد که خانم صفارزاده به شکلی خودسرانه دستگیر شده و از تاریخ ۹ اکتبر ۲۰۰۷ پس از شرکت در مراسم “روز جهانی کودک” در ۸ اکتبر ۲۰۰۹ در زندان سنندج زندانی بوده. آقای محمد شریف، وکیل مدافع او، قصد دارد نسبت به این حکم درخواست تجدیدنظر کند.

 برنامه نظارت همچنین در تاریخ ۱۴ آوریل ۲۰۰۹ اطلاع یافته که حکم صادر شده برای خانم پروین اردلان، عضو دیگر “کمپین یک میلیون امضاء”، به یک سال حبس تعلیقی، در مدت زمان سه سال، کاهش یافته است [اگر او طی سه سال جرم دیگری مرتکب شود، به یک سال زندان تعزیری محکوم خواهد شد]. اتهام وی “ایجاد اختلال در نظم عمومی” و “عدم توجه به دستورات نیروی انتظامی” قید شده. خانم اردلان در ماه مارس ۲۰۰۷ طی یک گردهمایی مسالمت آمیز در حمایت از مدافعان حقوق زن که در مقابل دادگاه انقلاب برگزار شده بود دستگیر و سپس متحمل اذیت و آزارهای قضایی شد.

 عبدالکریم لاهیجی، رییس جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران و نایب رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر در این رابطه می گوید: “من نگران استراتژی های مختلف دولتمردان جمهوری اسلامی هستم که به شکلی روزافزون در تمامی بخش های جامعه مستقل مدنی، به ویژه مدافعان حقوق بشر و حقوق زنان، ایجاد خفقان می کند.”

 اریک سوتاس، دبیرکل سازمان جهانی مبارزه با شکنجه نیز دراین رابطه اظهار داشت: “متأسفانه محکومیت خانم روناک صفارزاده و خانم پروین اردلان به خوبی عدم رعایت اصول حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی را نشان می دهد. این دو محکومیت غیرموجه به خوبی نشان می دهد که مقامات قضایی جمهوری اسلامی به راحتی مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر یا میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی را که تساوی میان زن و مرد را متضمن می شود زیرپا می گذارند. مقامات قضایی این کشور همچنین اعلامیه سازمان ملل درمورد مدافعان حقوق بشر را که از زنان و مردان مدافع اصول حقوق بشر حمایت می کند نادیده می گیرند.”

به نظر می رسد که اذیت و آزارهای قضایی و سخت گیری در محکومیت های مدافعان حقوق بشر و حقوق زن صرفاً به خاطر محکوم کردن فعالیت های آنان است تا بدین ترتیب شهروندان دیگر را از پیوستن به جرگه مدافعان حقوق بشر دلسرد و مأیوس کنند.

برنامه نظارت بدینوسیله از دولتمردان جمهوری اسلامی می خواهد که موارد ذیل را در چارچوب تعهدات بین المللی شان رعایت کنند:

۱. تحت هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی خانم روناک صفارزاده و خانم پروین اردلان را تضمین کنند.
۲. هرچه سریعتر و بدون هیچ قید و شرطی خانم روناک صفارزاده را آزاد کنند، زیرا بازداشت او کاملاً خودسرانه است و صرفاً به دلیل فعالیت های وی در زمینه حقوق بشر صورت گرفته.

۳. سریعاً به هرگونه اقدام تهدیدآمیز و آزاردهنده، حتی در سطوح قضایی، نسبت به مدافعان حقوق زن و همچنین تمامی مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند.

۴. به طور کلی، مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر، اعلامیه بین المللی حمایت از مدافعان حقوق بشر و دیگر عهدنامه های حقوق بشر که ایران متعاهد آنهاست را رعایت نمایند

HOME