«دل آرا» در انتظار رضایت خانواده مقتول

18.04.09 

وی در این ارتباط که آیا خود دل آرا نیز تقاضای بخشش کرده است، گفت: «دل آرا نیز چندین بار گفته است من تا جایی که به در خانه او رفته ام مقصر هستم ولی قاتل نیستم، اگر شما می گویید من قاتلم پس می خواهم مرا ببخشند.»

پدر دل آرا از وضعیت دخترش اظهار نگرانی کرد و گفت: «دل آرا می گوید یا مرا ببخشید یا اعدام کنید زیرا از این وضعیت خسته شده ام و دیگر نمی توانم زندان را تحمل کنم.» 

دارابی همچنین معتقد است: «خانواده مقتول نیز تحت فشار هستند و مادر خود را از دست داده اند.»
وی گفت: «من به آنها حق می دهم، نمی دانم اگر من جای آنها مادرم را از دست می دادم ممکن بود چه کار کنم ولی با کشتن دختر من مساله حل نمی شود، فقط صورت مساله پاک می شود.» 

دل آرا دارابی دختر ۲۰ ساله نقاشی است که هم اکنون در زندان رشت منتظر اجرای حکم اعدام خود است. وی به اتهام قتل دختر عموی پدر خود بازداشت شد. ابتدا در شعبه ۱۰۷ دادگاه ویژه اطفال رشت و با تایید شعبه ۳۳ دیوان عالی کشور به اعدام محکوم شده است. 

دل آرا در آبان ماه سال ۸۶ در حالی که ۱۷ سال بیشتر نداشت، مسوولیت جنایتی را که طی آن یکی از بستگان پدرش به قتل رسیده بود به عهده گرفت. طبق اقرار دل آرا و نکاتی که او در بازسازی صحنه گفت، دادگاه وی را به عنوان متهم ردیف اول پرونده معرفی کرد. درحالی که او پس از این اقرار اولیه، علت اقرارش را علاقه زیاد به پسری عنوان کرد که به گفته دل آرا، عامل اصلی جنایت بود. دل آرا حتی برای قبولاندن دادگاه به اینکه وی قاتل است، عنوان کرده بود به دلیل اینکه ورزشکار است و کاراته کار می کند، توانسته است با وجود جثه کوچک و نحیفش، حریف مقتول که خانمی تنومند بود، شود.
پس از اقراری که یکی از دلایل اصلی صدور حکم قصاص علیه وی بود، از اقرار خود پشیمان شد و ارتکاب به قتل را انکار کرد. اما انکار پس از اقرار، مورد پذیرش دادگاه قرار نگرفت. اما پس از چندی، وکیل وی متوجه شد که او چپ دست است، در حالی که همه ضربه های وارد شده از سمت راست وارد شده بود.

اگرچه دل آرا در آغاز این اتهام را در دادگاه پذیرفت اما بعدها به رد آن پرداخت و ادعا کرد این قتل به وسیله دوست پسرش امیرحسین صورت گرفته است.

وی در توجیه پذیرفتن اتهام قتل در دادگاه اولیه ادعا می کند: «به دلیل اینکه دوست پسرش در آن هنگام ۲۰ سال داشته و با توجه به اینکه خود وی در آن زمان زیر سن قانونی بوده است و با یقین به اینکه دادگاه براساس حقوق کودک نمی تواند برای او حکم اعدام صادر کند، قتل دختر عموی ثروتمند پدر خود را با درخواست امیرحسین به گردن گرفته تا دوستش را از زیر تیغ اعدام رهایی داده ، با این خیال که خود نیز بعداً آزاد می شود اما حالا متوجه شده است که در چه دام وحشتناکی افتاده است.»
دل آرا در نقاشی هایش در اواخر مهرماه سال ۱۳۸۵ نمایشگاهی از نقاشی های دل آرا دارابی با نام «زندانی رنگ ها» به مدت یک هفته در نگارخانه گلستان واقع در دروس تهران برپا شد. 

رنگ های تیره، خطوط خشن و شب از جمله موضوعات رایج در نقاشی های دل آرا دارابی هستند. در نقاشی های دارابی، رنگ های تیره، خطوط خشن و چهره های درهم پیچیده فریاد را تداعی می کردند.

نمایشگاه نقاشی آثار دل آرا دارابی باعث ایجاد توجه محافل حقوق بشری به پرونده اعدام وی شد.

روزنامه سرمایه 

دلارا دارابی بزودی اعدام خواهد شد 

بیست و هشت فروردین ماه ۱۳۸۸- کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروز اعلام کرد که دلارا دارابی، دختربیست و دو ساله در خطر اعدام قریب الوقوع بخاطر جرمی است که ادعا می شود او در سن ۱۷ سالگی مرتکب شده است. عبدالصمد خرمشاهی؛ وکیل دلارا را قبلا از اجرای حکم اعدام دلارا مطلع نکرده بودند. روز گذشته به خرمشاهی اطلاع دادند که حکم دلارا بزودی اجرا خواهد شد. کمپین بین المللی حقوق بشردر ایران به مقامات ایرانی توصیه کرد که اعدام دلارا متوقف کرده و پرونده او را بار دیگر بازبینی کنند. 

هادی قائمی؛ سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در مورد حکم اعدام دلارا گفت:” اعدام نوجوانان از نظر بین المللی ممنوع است اما ایران تنها کشوری است ک همچنان احکام اعدام برای نوجوانان هم صادر می شوند و هم اجرا می شوند.” 

دلارا دارابی وقتی که به همراه دوست پسر خود امیر حسین ستوده برای سرقت به منزل عمه پدرش؛ مینا رفت، ۱۷ سال سن داشت. در حالیکه مشغول دزدی بودند، ادعا می شود که ستوده به مینا چاقو زد و او را کشت. دلارا در یادداشتی نوشت که او برای نجات دوست پسر خود، به قتل مینا اعتراف کرده است. امیرحسین به دلارا گفته بود که چون دلارا زیر ۱۸ سال است، او را اعدام نخواهند کرد.دلارا بعدها متوجه شد که این موضوع حقیقت ندارد و اعتراف خود را پس گرفت، اما با حکم اعدامی مواجه شد که شعبه ۱۰ دادگاه عمومی رشت در تاریخ ۹ اسفندماه ۱۳۸۳ برای او صادر کرده بود. ستوده بخاطر مشارکت در قتل به ده سال زندان محکوم شد. هم دلارا و هم ستوده هرکدام بخاطر دزدی به سه سال حبس و ۵۰ ضربه شلاق و بخاطر روابط غیرمشروع به ۲۰ ضربه شلاق محکوم شدند. دیوان عالی حکم اعدام دلارا را در تاریخ ۲۶ دی ماه ۱۳۸۵ تائید کرد.

از زمان انتخاب محمود احمدی نژاد به ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۴، اعدام در ایران ۳۶۲ درصد افزایش داشته است. طبق آمار عفو بین الملل، ایران حداقل از سال ۱۹۹۰ تاکنون ۴۲ نوجوان را اعدام کرده که ۸ نفر از آنها در سال ۲۰۰۸ میلادی اعدام شدند. ایران تنها کشوری است که نوجوانان را در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ میلادی اعدام کرده است. اخیرا، در دوم بهمن ماه ۱۳۸۷، نوجوانی در ایران اعدام شد. 

در اسفند ماه ۱۳۸۶ خرمشاهی قانونا به حکم اعدام دلارا اعتراض کرد. شعبه ۷ دیوان عالی حکم اعدام دلارا را در فروردین ماه ۱۳۸۷ تائید کرد، اما بخاطر نقص روند دادرسی، رئیس قوه قضائیه پرونده را برای بررسی بیشتر به رشت فرستاد. طبق قوانین ایران، دولت نمی تواند در موارد قتل مانع از اجرای حکم بشود. تنها خانواده مقتول با دریافت خسارت دیه می توانند محکوم به قتل را ببخشند. در مورد پرونده دلارا، هنوز یکی از اقوام مقتول در مورد بخشش دلارا تصمیم نگرفته است.

هادی قائمی در مورد اعدام نوجوانان در ایران گفت: ” اقدام به عمل ننگین اعدام نوجوانان در ایران نشانه بی توجهی عمیق به قوانین بین المللی است و باعث انزوای ایران از جامعه جهانی می شود و برای اعتبار ایران در سطح بین المللی مصیبتی است.” قائمی در ادامه گفت: ” صدور حکم بر اساس اعتراف پس گرفته شده بعد از اینکه معلوم می شود که تضمین داده شده دروغ بوده، ناعادلانه است، و در پیش گرفتن این رویه در پرونده یک نوجوان کاملا غیر عقلایی است.”

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از مقامات ایران می خواهد که فورا پرونده دلارا دارابی را بازنگری و اعدام او را متوقف کنند. این کمپین، غیر قانونی بودن اعدام نوجوانان را بر اساس میثاق بین المللی حقوق سیاسی و مدنی و پیمان حقوق کودک که ایران از امضا کنندگان آنهاست، به مقامات ایران یادآور می شود.

HOME