بهروز اسدی مدال طلا و لوح افتخار، شایستگی و لیاقت را دریافت نمود

گزارش: ناهید جعفرپور

بهروز اسدی از فعالین سیاسی ایران و از بنیانگذاران شورای پناهندگان شهر ماینس، استان راین لاندفالز آلمان، سازمان سراسری پروآزول و همچنین رئیس هماهنگی مراقبت ازپناهندگان سازمان مالتزه (ماینس) به خاطر شایستگی ها و خدماتش در امور اجتماعی و کمک به انسانها به ویژه آوارگان چه در آلمان و چه در خارج از آلمان  در این سازمان به اخذ مدال طلای شایستگی و لیاقت نایل گردید و طبق مراسمی خاص این نشان از سوی هانس اودو اندرس نماینده سازمان مالتزه به وی اعطا گردید. روزنامه های مختلف از این مراسم گزارشات متنوعی علنی نمودند. در زیر به یکی ازگزارش های روزنامه آلگماینه سایتونگ در این رابطه توجه می نمائیم:

عمل بجای حرف

بهروز اسدی برای پناهندگان حرکت می کند.

بهروز اسدی اهل عمل است و نه اهل حرف. این ایرانی تبعیدی از دو دهه پیش بطور خستگی ناپذیر بعنوان مشاور پناهندگان و آوارگان در آلمان و دیگر نقاط جهان درفعالیت بسر می برد.( برای مثال روآندا، کونگو، اوگاندا، جنوب سودان، کنیا، رومانی، بلغارستان، یوگسلاوی و....)

بهروز اسدی 53 ساله بعنوان مخاطب توانای مسائل پناهندگی شهر و استان و بعنوان رئیس هماهنگی مراقبت از پناهندگان سازمان مالتزه، به مشکلات و نگرانی های 400 مهاجری که در حال حاضر در هایم های پناهندگان شهر ماینس بسر می برند و هر لحظه در انتظار حق اقامت خود در این کشور می باشند، واقف بوده و بعنوان رابط این مهاجرین و ادارات مربوطه  و همچنین به هنگام مشکلات بعنوان رابط  مهاجرین با مقامات اداری شهر عمل می نماید.

کورت مرکاتور شهردار دوم شهردر باره وی چنین می گوید" بهروز اسدی در شهر ماینس به کار پناهندگی چهره داده است".

بهروز خود در این باره می گوید" یک موفقیت عملی برای من این است که بتوانم برای جوانی که در وطنش تحت تعقیب قرار دارد، هزینه تحصیل جمع آوری کنم".

دکتر یورگن میکش رئیس پرو آزول ( انجمن سراسری دفاع از حقوق پناهندگان و آوارگان) از فعالیت های موثر و خستگی ناپذیر بهروز قدردانی نموده و می گوید که بهروز بیش از توان خود و بیش از مسئولیتش برای پناهندگان حرکت می نماید و هر جائی که احتیاج به پشتیبانی است وی در آنجا آماده به خدمت است. زمانی که در اواسط سال های 90 بیش از 1500 آواره جنگ داخلی یوگسلاوی در ماینس زندگی می نمودند، اسدی سیاست و افکار عمومی را برای کمک رساندن به مناطق بحرانی بسیج نموده تا بدین وسیله به انسانهای این مناطق یاری رساند. برای نمونه در شمال  اوگاندا در مرز سودان مراجع ماینس به همت وی  بیمارستانی را ساختند و در رومانی مسئول رساندن دارو و ایجاد یک داروخانه برای تهی دستان کسی نبود جز بهروز.

اسدی سال 1975 بعنوان دانشجوی زمین شناسی به آلمان آمد و با امید سرنگونی استبداد رژیم شاه در راه برقراری دمکراسی و حقوق بشر در ایران حرکت نمود. اما بجای انقلابی دمکراتیک رهبران مذهبی قدرت را در دست گرفتند و راه رفتن وی را به ایران مسدود نمودند. از آن زمان تا کنون وی به تمامی کسانی یاری می رساند که سرنوشتی چون سرنوشت وی داشتند. سپس وی تحصیل خود را در مدد کاری اجتماعی به پایان رساند و از سال 1991 به بعد تا به امروزدر سازمان مالتزه مشغول به خدمت است.

بهروز اسدی همچنان چون گذشته برای ایرانی دمکراتیک  قدم برمی دارد و در این راه فعالیت می نماید.