IRAN SOS/Gozaresh/

نهان گشت کردار فرزانگان پراگنده شد کام دیوانگان

هنر خوار شد، جادویی ارجمند نهان راستی، آشکارا گزند

در تصویری که فردوسی از دوران سلطه ضحاک به دست می دهد، فرزانگان و فرهیختگان جامعه کنار گذاشته شده اند و هنر خوارشده است، راستی نهان است و جهان به کام دیوانگان؛ و این یکی از ویژگی های مشترک همه حکومت های خودکامه است که بی فرهنگی را دامن می زنند و از این رهگذر بزرگترین آسیب را به جامعه وارد می کنند و آن را از پیشرفت به سوی تکامل باز می دارند.

درگذر تاریخ، ایران پیوسته یکی ازسرزمین های پیشرو در فرهنگ وهنربوده است. هنرمندانی بزرگ در زمینه های مختلف معماری ، ادبیات ، نقاشی ، موسیقی ...که همگی از عشق و مهر گفته اند ولی در این چند دهه هنرمندان و فرزانگان آزاده این سرزمین هرچه کوشیده اند ، حاکمان جمهوری اسلامی از ارائه آثارشان جلو گیری نموده اند بی آن که بیاندیشند ، اگربیان آثارفرهنگی و هنری با حفظ عقیده ، نظر ، آزادی، ذوق و ابتکار هنرمندان و فرهنگیان جامعه وجود نداشته باشد، چه می شود ؟

تصور کنید همه چیز تکراری باشد. جامعه ای دل مرده و افسرده با روحیه ای خراب که همه هنرها بی ارزش به نظر برسد، خواندن اشعار حافظ و فردوسی و سعدی ... کم کم رو به فراموشی رود، ذوق دیدن یک نقاشی و حس لمس ضربه های قلم مو بی معنی شود ، دیدن فیلم فقط فرصتی برای شکستن تخمه و وقت گذرانی باشد، موسیقی دیگر حس و حال به ما ندهد و خواندن کتاب کسالت آور باشد. آن جامعه چگونه جامعه ای خواهد شد ؟

در این هنگامه غفلت و فراموشی، خردمندی جای خود را به جهل و خشونت می دهد، بی هویتی و خرافه پرستی رواج پیدا کرده و ارزش های انسانی رنگ می بازد.

سرزمین ما با سابقه ای کهن و چند هزار ساله دارای فرهنگ و تمدنی شکوهمند است اما با تمام این پیشینه و توان فرهنگی اگر رها شود و اجازه دهیم ضحاک صفتان و کج اندیشان آن را از ما بگیرند و فراموشش کنیم در روزگاری که چندان هم دور نیست سر انجامی تلخ که حتی تصورش هم دشوار است، پیش روی ماخواهد بود.