رييس
دبيرخانه
تحقيقات
کاربردي
معاونت سلامت:
هر سال، 20 هزار
نوزاد در كشور
ميميرد
كوتاه قدي
تغذيهاي
كودكان
ايراني نسبت
به سال 74, 15 درصد
كاهش يافته
است
تهران-
خبرگزاري كار
ايران
رييس
دبيرخانه تحقيقات
كاربردي
معاونت سلامت,
اعلام كرد: هر سال،
20 هزار نوزاد
در كشور ميميرد
كه بايد اين
رقم را كاهش
دهيم.
به گزارش
خبرنگار
ايلنا, دكتر
محسن نقوي,
رييس
دبيرخانه
تحقيقات
كاربردي
معاونت سلامت,
در نشست خبري
افتخارات
ايران در خصوص
سلامت, گفت:
ميزان مرگ نوزادان
يك تا 59 ماه در
كشور كاهش
يافته است،
ولي در كاهش
مرگ و مير
نوزادان به
صورت كلي موفق
نبودهايم.
وي افزود: در
برخي كشورها
مرگ و مير
نوزادان كمتر
از 5 درصد است،
اما در ايران
حدود 20 درصد
گزارش شده
است.
به گفته نقوي,
به دليل
پيچيدگي و
گران بودن زنده
نگهداشتن
نوزاداني كه
زودرس هستند،
ايران نتوانسته
در اين امر
موفقيت خوبي
كسب كند.
وي تصريح كرد:
شاخص مرگ و
مير كودكان
زير 5 سال در
سال 1349 از هر
هزار تولد
زنده, 271 نفر
بوده كه اين رقم
در سال 79 به 35 نفر
در هر هزار
تولد زنده
رسيده است.
وي يادآور شد:
متاسفانه
تجهيزات
نگهداري از
نوزادان مثل
بخش NICU,
آمبولانس
ويژه و پزشك
متخصص براي
زنده نگهداشتن
نوزادان
زودرس و بيمار
در كشور به
صورت نرمال
وجود ندارد.
نقوي, در خصوص
ميزان اميد به
زندگي در
كشور, گفت:
اميد به زندگي
مهمترين
شاخصه توسعه
اجتماعي,
اقتصادي و سياسي
جوامع است كه
اين شاخص در
سال 1335 , 5/37 سال
بوده اما در
سال 82 به 74 سال
رسيده است.
وي خاطرنشان
كرد: در ايران
اميد به زندگي
مردان 5 سال
كمتر از زنان
است كه علت
اين موضوع
بالا بودن مرگ
و مير ناشي از
حوادث مردان و
پايينبودن
سن سكته آنها
است.
به گفته وي,
حداقل اميد به
زندگي در
استان سيستان
و بلوچستان و
بيشترين حد آن
در استان
تهران است و تفاوت
اين دو آمار
به 10 سال ميرسد.
رييس
دبيرخانه
تحقيقات
كاربردي
معاونت سلامت
افزود: شاخص
ديگر مرگ
مادران در
زمان بارداري
است كه اين
شاخص در سال 1350 , 237
در هر صد هزار
تولد زنده
بوده؛ اما در
حال حاضر اين
رقم به 2/28 رسيده
است و طبق
آمارها اين
معضل 10 برابر كمتر
از سال 50 شده
است.
وي يادآور شد:
شاخص بعدي،
توسعه سلامت
كشور ميزان
مرگ و مير
كودكان زير يك
سال در مناطق
روستايي است
كه اين رقم از 36
در هر هزار
تولد زنده در
سال 72 به 23 در هر
هزار تولد
زنده در سال 82
رسيده است.
نقوي, در خصوص
علل مرگ و مير
در استان
تهران, گفت:
طبق تحقيقات
سال 1350, علل مرگ
تهرانيان به
اين ترتيب بود
كه 62 نفر از هر 100
هزار نفر بر
اثر عفونتهاي
دستگاه تنفسي,
46 نفر از هر 100
هزار نفر بر
اثر اسهال, 12
نفر از هر 100
هزار نفر بر
اثر مننژيت، 9
نفر در هر 100
هزار نفر بر
اثر سل, 5 نفر در
هر 100 هزار نفر
بر اثر سرخك, 5/2
نفر درهر 100
هزار نفر بر
اثر كزاز و غيره
فوت ميكردند.
وي خاطرنشان
كرد: در حال
حاضر بيشترين
علت مرگ و مير
را بيماريهاي
قلبي با 154 نفر
در هر 100 هزار
نفر و حوادث
عمدي و
غيرعمدي با 5/83
نفر از هر 100
هزار نفر
تشكيل ميدهد.
به گفته وي,
افزايش مرگ و
مير افراد بر
اثر بيماريهاي
قلبي و عروقي
و حوادث،
تاوان توسعه
است و ناچار
از تحمل چنين
وضعيتي هستيم.
نقوي افزود:
وزارت بهداشت
موظف شده كه
تا پايان
برنامه چهارم
توسعه، ميزان
مرگ و مير
ناشي از سكتههاي
قلبي و حوادث
را تا 50 درصد
كاهش دهد.
رييس
دبيرخانه
تحقيقات
كاربردي
معاونت سلامت
گفت: ايران
توانسته
گواهينامه
بينالمللي
ريشهكني
آبله, پيوك و
شيستوزمازيس
را دريافت كند
و در مسير
دريافت
گواهينامه
ريشهكني
بيماريهاي
فلج اطفال،
كزاز نوزادي,
سرخك و ديفتري
قرار گرفته و
همچنين
برنامه حذف
مالاريا,
جذام, گواتر و
غيره را تدوين
كرده است.
وي خاطرنشان
كرد: زايمان
افراد توسط
قابلههاي
دوره نديده در
مناطق
روستايي از 27
درصد در سال 72
به 9 درصد در
سال 82 رسيده كه
اين موضوع
نشاندهنده
در دسترس بودن
تسهيلات
زايماني و زايشگاهها
در مناطق
روستايي است.
وي, با اشاره
به روند كاهش
باروري در
كشور, گفت: در
سال 51، هر زن 15 تا
50 ساله واجد
شرايط، حداقل
6 بچه زايمان
ميكرد؛ اما
اين رقم در
حال حاضر به 2 بچه
كاهش يافته
است.
به گفته نقوي,
ميانه سن
جمعيتي ايران
نيز در حال
تغيير است و
در سال 45 نيمي
از جمعيت
ايران زير 17 و
نيمي بالاي 17
سال بودند،
اما در سال 79
اين ميانه به 22
سال رسيده
است.
وي تصريح كرد:
وضعيت كوتاهقدي
تغذيهاي در
ايران نيز
مطلوب است، به
نحوي كه در
سال 74, 20 درصد
كودكان زير 5
سال كوتاهقدي
تغذيهاي
داشتند، اما
سال 83 اين رقم
به 50 درصد
رسيده است.
وي افزود: اين
آمار از سال 74
تا 83, 15 درصدكاهش
داشته و اين
موضوع يكي از
شاخصهاي
پيشرفت كشور
است.
نقوي, با
اشاره به بحث
كموزني
كودكان زير 5
سال, گفت:
براساس
آمارها در سال
74, 17 درصد كودكان
زير 5 سال كموزني
داشتند, در
سال 77, 9 درصد و در
سال 83, 5 درصد آنها
دچار اين مشكل
بودهاند.
وي خاطرنشان
كرد: لاغري يا
همان وزن
متناسب با قد
كودكان
ايراني در سال
74, 7 درصد بوده كه
در سال 83 به 4 درصد
رسيده است،
اما بايد
مراقب باشيم
كه به سمت چاق
شدن كودكان
حركت نكنيم.
وي, در خصوص
جايگاه ايران
در زمينه
تغذيه, لاغري
و كموزني
كودكان
ايراني, گفت:
در سال 74 ايران
در مناطق با
شيوع بالاي سوءتغذيه
طبقهبندي
ميشد؛ اما
در حال حاضر
در منطقه با
شيوع پايين
سوءتغذيه
قرار گرفتهايم.
پايان پيام