فریده غیرت، نایب رییس انجمن دفاع از حقوق زندانیان، با انتقاد از بازداشت گروهی از دانشجویان که تحت نام دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب فعالیت می کرده اند، خواستار صدور اجازه تماس آنها با خانواده ها و وکلای مدافع شان شد.
ده ها دانشجو حدود ۴۰ روز پیش توسط ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بازداشت شدند.
تاکنون مقام های جمهوری اسلامی، هیچ اتهام رسمی به این دانشجویان وارد نکرده اند و در عین حال، خانواده های این دانشجویان از وضعیت آنان ابراز نگرانی می کنند.
درهمین ارتباط، طاهره صادقی، مادر علی کلایی، یکی از دانشجویان بازداشت شده، در گفت وگو با رادیو فردا وضعیت پروند فرزند خود را شرح داده است:
آیا تا کنون توانسته اید با فرزندتان ملاقات کنید؟
طاهره صادقی : من هیچگونه اطلاعی از وضعیت فرزندم ندارم و تا به حال هیچگونه تماس تلفنی و یا ملاقاتی با او نداشته ام. اصلأ نمی دانم مرده است یا زنده. سایر خانواده ها نیز تاکنون ملاقاتی با فرزندانشان نداشته اند.
مسئولین قوه قضاییه و وزارت اطلاعات درمورد بازداشت فرزندانتان چه پاسخی به شما داده اند و چه موضوعی را درباره پرونده آنها مطرح کرده اند؟
مسئولین، هیچگونه توضیحی در مورد اتهامات فرزندانمان نداده اند. ما فقط از طریق جراید متوجه شدیم که آقای اژه ای فرموده اند که اینها جزو گروه های چپ مارکسیست هستند، ولی فرزندانی که هم نماز می خوانند و هم برای امام حسین سینه می زنند چگونه می توانند چپ مارکسیست باشند؟ آیا این آقایان اصلا معنی دقیق مارکسیست را می دانند یا نمی دانند؟
آقای حداد نیز که قاضی پرونده است تا به حال هیچ ملاقات و گفت وگویی با خانواده ها نداشته است .
آبا توجه به اتهامات وارد شده به دانشجویان بازداشت شده، مبنی بر مارکسیست بودنشان و اینکه قصد آشوب داشته اند و حتی مواد منفجره به همراه داشته اند، آیا این اتهامات را قبول دارید؟
به هیچ عنوان قبول ندارم. پسر من کارمند فرودگاه مهرآباد بود و به صورت شرکتی در فرودگاه کار می کرد. بعد ازساعت سه شب که فرزندم شیفت بود، آن روز می خواست برود سر کلاس و سپس برای خواهرش کتاب بخرد و جز یک کیف دستی با کاغذ و قلم، چیزی همراه خود نداشت پس چطور می توانست مواد منفجره و نارنجک و یا مشروبات الکلی با خود داشته باشد؟!
در این مدت، شما به همراه سایر خانواده های دانشجویان بازداشت شده، چه اقداماتی برای آزادی فرزندانتان انجام داده اید؟
تا به حال، به زندان اوین و دادسرای عمومی نزدیک زندان مراجعه کردیم که هیچ پاسخی در مورد و ضعیت فرزندانمان یا حتی وقت ملاقات به ما داده نشده است.
قوه قضاییه هم مراجعه کردیم جواب درستی به ما ندادند. پیش آقای سالاری کیا رفتیم ایشان فقط یک وقت ملاقات به ما دادند که وزارت اطلاعات آن را هم لغو کرد.
دفترسازمان ملل رفتیم که پلیس امنیت به ما حمله کرد. دفتر تشخیص مصلحت نظام هم که مراجعه کردیم از دستگیری فرزندانمان اظهار بی اطلاعی کردند. خانم شیرین عبادی نیز اسامی بازداشت شده ها را گرفتند که برای سازمان حقوق بشر بفرستند و ما نمی دانیم اقدامی شده است یا نه؟
فکر می کنید دلیل عدم پاسخگویی مسئولین به خانواده ها در مورد وضعیت عزیزانشان چیست؟
فکر می کنم آنها دنبال اتهاماتی می گردند که به فرزندانمان بچسبانند و بتوانند آنها را به مدت طولانی زندانی کنند و یا میخواهند تا پایان انتخابات ۲۴ اسفند صبر کنند زیرا به نظر مسئولین، انتخابات بدون حضور این دانشجویان به آرامی برگزار خواهد شد.
اقدامات بعدی که ممکن است شما و سایر خانواده ها انجام دهید چیست؟
چهارشنبه هفته پیش خانواده ها پیش آقای قاضی مرتضوی رفتند ولی آقای مرتضوی از پذیرفتن خانواده ها خوداری کرد و آنها فقط توانستند با منشی او صحبت کنند و یک نامه نوشتند، قرار است فردا آقای مرتضوی جواب این نامه را بدهند. امروز هم در مراجعه به دادگاه انقلاب آقای حداد از پذیرفتن خانواده ها خودداری کرد ولی ممکن است چهارشنبه ملاقاتی با آنها داشته باشد.
رادیو فردا