در جشن
با هم شدن در
اول مهر، زنگها
چه پرشور
مينوازند
امروز
اول مهر است،
آغاز سال جديد
تحصيلي، شروع
سال جديدي كه
بايد سرآغازي
بر دانش و رشد
و پيشرفت جمعي
يك جامعه
باشد، چهره
شهر يكدفعه
عوض ميشود و
پر ميشود از
جنب و جوش و قيل
و قال كودكان
نوجوانان و جواناني
كه آماده اند
از نو
بياغازند.
زنگهاي
مدرسه ها نيز
همين را
ميگويند و
پرشور مينوازند
زنگ بيداري
را! آنها نيز
از بيصدايي خسته
اند! حالا كه
نوبت نواختن
آنهاست بگذار
با بلندترين
صدا بنوازند!
بچه ها كه
كيف و كتاب در
دست , رنگ تازه
يي به كوچه
هاو خيابانها مي
بخشند، مثل
اولين جوانه
هايي كه از دل
خاك بيرون
ميزند و رويش بهار را را
با
برافراشتن بار پرچم
قامت خويش
نويد ميدهد! پاك
و پر طراوت و
پرشور و سرشار
از زندگي،
اين شور
بردلمردگي
وتيرگي و
اختناق حاكم
چيره مي شود،
زيرا كه
همواره زندگي
بر مرگ
چيره است! زنگهاي
مدارس نواخته
ميشود، و زنگها همواره
براي بيداري و
هوشياري نواخته
ميشود!!
اما اين
تكاپو و جنبش
زيبا را غمي
كدر ميكند! آيا
در مدرسه ايكه
تعدادي از
معلمان آن به
دليل اعتراض
به اوليه ترين
حقوق خود
تبعيد و يا
بازنشسته و يا
اخراج شده
اند! باز هم با
شور و شوق زنگها
به صدا در
ميآيند؟ آيا
ميشود در
دانشگاهي قدم
گذاشت كه
بسياري از
پرشورترين
دانشجويان آن
يا تعليق ترم
شدند، يا
اخراج و يا در
زير شديدترين
شكنجه ها به سر
ميبرند
و يا در نوبت
احضار به
بيدادگاه؟
سال
نو تحصيلي
شروع ميشود با
نگاه حسرت بار
بسياري
از كودكاني كه
به دليل مشخص
فقر از ادامه
تحصيل محروم
شده اند، و
سال نو تحصيلي
آغازميشود با
جواناني كه
صرفا به خاطر
كاهش هزينه
پدر از ادامه
تحصيل
دانشگاه
سرباز ميزنند،
با معلميني كه
در مسير مدرسه
دستفروشي
ميكنند!
اما
زنگها پرشور
در هرمدرسه و
در كوچه نواخته
ميشوند و سرود
بيداري را با
دلنوازترين
ملودي ميخوانند
زنگها
ميگويند
چرا هنوز
هزاران كلاس
درس در زير
چادر يا كپرتشكيل
مي شود؟
چرا
اقليتهاي
مذهبي
نميتوانند به
دانشگاه راه
پيدا كنند؟
چرا ده
ميليون جوان
ايراني از
جمله دهها
هزار پزشك و
مهندس جوان
بيكارند؟
چرا
آموزگاران و
فرهنگيان
ايران به فقر
وناداري دچار
شده اند؟
چرا
ميليونها
نوجوان
ايراني قادر
نيستند به دانشگاه
راه پيدا
كنند؟
چرا
دانشجويان
امير كبير
هنوز در زندان
بسر ميبرند
جرم آنها
چيست؟
به چه
جرمي بايد
اينقدر شكنجه
و تحقير و
عذاب بكشند كه
دست به خودكشي
بزنند؟
راستي مگر ما
چه ميخواهيم
جز آزادي!
اينهمه
حكم تعليق و
اخراج و تبعيد
و احضارهاي بي
رويه چرا؟
چرا
دانشجويان ما
از حداقل
امكانات
آموزشي , تحقيقاتي
و رفاهي در
دانشگاههاي
خود بي بهره اند
؟
چه كسي
پاسخ سئوالات
را ميدهد و چه
كسي مسئول است؟
راستي
بايد چكاركرد
زنگها ميگويند
بايد از
اين با هم
بودن براي
رسيدن به
خواسته هايمان
استفاده كنيم!
زنگها چه
پرشور
مينوازند! روز
بودن من و تو
را با هم
وبلاگ
چشمه ايرانhttp://cheshmehiran.blogfa.com
كميته
رفراندوم
آزاد ايران: www.hamyari.net